Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

nUMBNESS

 Louis Malle / Le Feu Follet (1963)
Mike Figgis / Leaving Las Vegas (1995)
Alain Leroy "The sensitivity was
in my heart. Not my hands"

Η κοινωνική παρακμή.
Κοιτώντας τα βαθύτερα των ανθρώπων συνειδητοποιείς γιατί δεν θέλεις να ανήκεις στο σινάφι τους. 
Περιθωριοποιείσαι, αλλά με έναν τρόπο που σε κάνει να νιώθεις ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι οι πραγματικοί παρίες, καθώς το "σύστημα" ορίζεται πλέον από τον ίδιο σου τον εγκέφαλο.
Αλκοόλ, χάπια, μαύρο και όλων των ειδών τα ναρκωτικά σε στέλνουν ένα βήμα μακρύτερα. 
Ben Sanderson "I came here to drink myself to death"
Τότε είναι που σηκώνει η νοικοκυρά από το απέναντι σπίτι τον δείκτη της σημαδεύοντας σε, μουρμουρίζοντας κάτι ακατάληπτα στην έφηβη κόρη της.
Εσύ κοιτάζεις αγέρωχος και απομακρύνεσαι.
Μετά κλείνεις την πόρτα του σπιτιού σου και για πολλοστή φορά χάνεις την μπάλα μέσα στον μικρόκοσμο σου.
Πόσο ακόμα;
Μέρες, μήνες η χρόνια;
Ελπίζω το συντομότερο….
(Soundtrack / A Cote de la Silhouette - Ελένη Καραίνδρου)

PieRRot Le Fou

Σάββατο 2 Αυγούστου 2014

TyRaNNosAuR (2011)




Plot: Ο Joseph ένας άντρας που βασανίζεται από βίαιες σκέψεις και οργή που τον οδηγούν στην αυτοκαταστροφή  κερδίζει την ευκαιρία να πετύχει την λύτρωση του η οποία έρχεται με την μορφή της Hannah μιας υπαλλήλου ενός καταστήματος Χριστιανικών δωρεών.


Α.Κ.Α / Τυραννόσαυρος (Gre)
Dir / Paddy Considine
Act / Peter Mullan, Olivia Colman, Eddie Marsan , Sian Breckin, Ned Dennehy

υραννόσαυρο αποκαλούσα τη γυναίκα μου, επειδή ήταν χοντρή και όταν ανέβαινε τις σκάλες, αυτές έτριζαν"! Τάδε έφη Joseph (Peter Mullan) ο οποίος από ότι δηλώνει στην έτερη κατεστραμμένη Hannah ( Olivia Colman) την αγαπούσε την μακαρίτισσα. 
Με λίγα λόγια η συγκεκριμένη ταινία θα μπορούσε κάλλιστα να ονομαστεί "Hippopotamus" ή "Agriogourounous" ή ακόμη και "Betoniera" αλλά το "Tyrannosaur" ακούγεται σίγουρα πιο μυστηριώδες οπότε το κρατήσαμε. 
Τι μπορεί να πραγματεύεται λοιπόν μια ταινία με τον τίτλο "Τυραννόσαυρος";
Ας προσπεράσουμε τον τίτλο γιατί θα μας μπερδέψει.
Ο Auter επικεντρώνεται στα τραύματα που δημιουργούνται μέσα από τις άσχημες καταστάσεις που βιώνονται στην ευαίσθητη παιδική ηλικία η ακόμη και στην ενήλικη ζωή και πως αυτές τελικά χρωματίζουν αναλόγως τον καμβά του ολοκληρωμένου πλέον χαρακτήρα.
Ο άνθρωπος για τον νεοφώτιστο σκηνοθέτη Paddy Considine είναι στα αρχικά του στάδια καλός ωστόσο τα εξωτερικά ερεθίσματα μπορεί να δημιουργήσουν μέσα του ένα τέρας το οποίο κάποια στιγμή είτε θα καταστρέψει τον ίδιο τον "ξενιστή" του είτε θα τα γαμήσει όλα γύρω του.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Hannah η οποία εργάζεται σε ένα μικρό μαγαζάκι με ενδύματα σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της πόλης, παρότι η ίδια προέρχεται από ένα μεσοαστικό σπίτι, με ένα άνδρα επαγγελματικά επιτυχημένο αλλά παράλληλα και ολίγον σαδιστικού κτήνους. 

Η σκηνή όπου ο άντρας της ο καλοκάγαθος James (Eddie Marsan) μπαίνει στο σπίτι και αυτή η σκροφίτσα αντί να τον περιμένει με ανοιχτές αγκάλες, κοιμάται στον καναπέ είναι χαρακτηριστική. 
Όπως κάθε αρσενικό που σέβεται τον εαυτό του, πετάει έξω την μαλαπέρδα του και κατουράει την ωραία κοιμωμένη σε μια σκηνή που η μαγεία του ερωτισμού πιτσιλάει με ορμή τον φακό του οπερατέρ. 
WTF?!
Τεσπά, έχουμε δει και χειρότερα.
Άλλωστε αυτή κοιμόταν.
Οπότε ας μην τα ρίχνουμε όλα ελαφρά τη καρδία στο εύκολο θύμα.
Θόλωσε από τη γαϊδουριά της. 
Ούτε τον θερμοσίφωνα δεν είχε ανάψει, ούτε είχε φτιάξει φαγητό.
Τα πήρε ο καημένος ο James.
Ως εκεί τον δικαιολογούμε λόγω των ανατολίτικων επιρροών της κοινωνίας μας.
Μετά βλέπουμε τον άντρα να γουστάρει να "γρασάρει την μπετούγια"¨αλλά αυτή να το παίζει δύσκολη οπότε φυσιολογικά και αυτός αποκρίνεται :"Εντάξει. Πάω πάνω να τον παίξω μόνος μου"!
Εντάξει φίλε James συγγνώμη που το λέω έτσι ωμά, αλλά στα αρχίδια μας που θα πας και τι θα κάνεις!`
Πήγαινε και κάνε το καυλί σου να φτύσει σούπα βελουτέ με μπρόκολο ή να βήξει ματωμένα σανδάλια βουδιστή μοναχού με μυκητίαση, αλλά σε παρακαλούμε δεν θέλουμε να ξέρουμε τι κάνεις εσύ και το πουλάκι σου όταν είστε μόνοι.
Κράτα λίγο το επίπεδο.
Παρένθεση.
Που θα πάει ρε σύντροφε αυτή η μαλακία με το ότι η γυναίκα έχει πάντα δίκιο.
Όταν βλέπουμε ταινίες όπου ο σύζυγος δεν πηδάει τη γυναίκα του όπως λόγου χάρη στο mini series του Bergman "Scener ur ett Aktenskap", η γκόμενα πέφτει σε κατάθλιψη.
Όταν πάλι ο άντρας ψήνεται για καθημερινά kinky παιχνιδάκια, η γκόμενα μας τα μασάει και πάλι πέφτει σε κατάθλιψη.
Οπότε βάσει των παραπάνω επιστρέφουμε στο συμπέρασμα στο οποίο έφτασε και ο πρώτος άνδρας Homo Sapiens πριν από 200.000 έτη και που σκάλισε σε πέτρες σε προϊστορικά σπήλαια και το οποίο έχει ως εξής: "Ούγκα μπούγκου Λούγκι παρ Τάγκο σάπο Μαρέγκε Παπα' Τζίγκντ πούτα κοροκό",
που σε απλά ελληνικά μεταφράζεται ως: 
"Χτύπα την πουτάνα στο κεφάλι με ένα ρόπαλο και 
άσε τον άνεμο να σου γαργαλάει παιχνιδιάρικα τα αρχίδια".
Ξεφύγαμε όμως για μια ακόμη φορά.
Πάμε στον βασικό χαρακτήρα της ταινίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον μέγα τσαντίλα Joseph.
Γενικά αυτόν τον τύπο εάν τον άφηνες σε ένα δωμάτιο μαζί με μια καλόκαρδη μουγκή ηλικιωμένη καλόγρια που πλέκει σεμεδάκια θα ήταν ικανός να της βγάλει τα μάτια με το βελονάκι και να τη δείρει μέχρι θανάτου γιατί μπορεί να τον προκαλούσε...η σιωπή της η ακόμη και μια λάθος σταυροβελονιά.
Είναι λίγο ευέξαπτος...
Μισεί τους πάντες και τα πάντα, προσπαθεί να ξεχάσει οτιδήποτε του φέρνει αναμνήσεις από μια παλιότερη ζωή και για να μη μακρηγορούμε, η "γραμμή της καρδιάς" στην παλάμη του, γράφει ξεκάθαρα και με μεγάλα μαύρα γράμματα "Ψωλοβρόντης ο Κοινός".
Ο ρόλος του Joseph για να μπαίνουμε σιγά, σιγά πιο βαθιά στο concept του έργου θα μπορούσε κάλλιστα να δοθεί στον υπέρτατο Τάκη Τσουκαλά, εάν βέβαια αυτός για τις ανάγκες της ταινίας αποχωριζόταν το μαλλί αλά Γιοκαρίνης, το οποίο ήταν στην μόδα όταν ακόμη η Maddona είχε ανέπαφο τον παρθενικό της υμένα (Πηγή: The History of the Ancient World: From the Erliest Accounts to the Fall of Rome / Susan Wise Bauer 2007).
Σε γενικές γραμμές η Hannah μαθαίνει από τον Joseph να εξωτερικεύει τα συναισθήματα που καθημερινά απωθούσε σε μια σκοτεινή γωνίτσα του εγκεφάλου της, ενώ αυτός να συγκρατεί τα νεύρα του.

Θα αναρωτιέσαι μικρέ μου αναγνώστη που καταλήγει αυτή η ανταλλαγή κοσμοθεωριών ανάμεσα σε δύο προβληματικούς;
Θα σου απαντήσω λοιπόν...
(SPOILER)
Η Hannah σφάζει σαν αρνί τον Πορνο-Μπάτμαν με τον οποίο ήταν παντρεμένη και καταλήγει να σαπίσει στην ψειρού, ενώ ο γλυκός Joseph κόβει το αλκοόλ και τις μπαρότσαρκες για να γίνει χρήστης τσαγιού (!) και να αρχίσει τις επισκέψεις στο νεκροταφείο αφήνοντας λουλούδια στον τάφο του φίλου του. 
Ρε πάτε καλά!
Αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί Happy Ending μόνο από τη γριά μάνα ενός πρεζάκια!
Ακόμη και ο πρεζάκιας θα έκλαιγε με λυγμούς από τη στεναχώρια και αυτό πιθανότατα θα τον οδηγούσε στη μοιραία δόση...
Όπως και να έχει όμως, εμείς αγαπήσαμε το συγκεκριμένο ταινιάκι και επειδή είμαστε αντισυμβατικά και ολίγον μαλακισμένα όντα, μεθύσαμε με την μαυρίλα και τον Βρετανικό πεσιμισμό του "ψαρά" Considine που ότι ήταν να πει σχετικά, το ξεδίπλωσε σαν γιαπωνέζικη βεντάλια στο μεγάλο πανί.
Ε και ναι λοιπόν, έχει και το δίκιο του... 
Ένα σκυλί είναι όπως το μάθεις...

3,4 / 5

Alternative Title: Gamostavros
Alternative Soundtrack: Fuck You - Archive
Tags: Homo Sapiens , Ψωλοβρόντης, Τσουκαλάς, Πρεζάκιας, Κοροκό
Σου Άρεσε: Πεσιμιστής και μονόχνοτος παπάρας όπως είσαι ταυτίστηκες με τον πρωταγωνιστή. Αγαπημένο σου χρώμα το μπλε σκούρο και ιδανική γυναίκα για εσένα η μουγκή καθυστερημένη γκουβερνάντα του ανιψιού σου. Το αλκοόλ είναι ο καλύτερος σου φίλος και μάλλον θα παραμείνει ο μοναδικός...
Δεν σου Άρεσε: Κοίτα, καταλαβαίνω ότι το να παρακολουθείς μια ταινία που δεν σε κάνει να χαμογελάς κάπου σε κουράζει γιατί σου προκαλεί άσχημα συναισθήματα. 
Από την άλλη όταν χαμογελάς εσύ, συνήθως η ταινία που προβάλλεται απευθύνεται σε ηλικιακές κατηγορίες 2-10 ετών οπότε δεν αρέσει σε εμάς τους λίγο μεγαλύτερους... 
Έτσι λοιπόν για να μην υπάρξει περαιτέρω πρόβλημα και για να μην διασταυρώνονται συχνά οι δρόμοι μας στις κινηματογραφικές αίθουσες θα σε παρακαλούσα όταν πέσει η νύχτα να πάρεις την οδοντόβουρτσα σου και να πας να πλύνεις τα δόντια σου πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές ενώ οι προβολείς του τρένου θα πλησιάζουν με ταχύτητα κατά πάνω σου. 
Ζήσε την εμπειρία με μια Colgate Triple Action.
Δεν θα μείνει ούτε ίχνος...

PieRRot Le Fou