My CoUsiN ViNNy (1992)

Plot: Δυο Νεουορκέζοι κατηγορούνται για φόνο σε μια αγροτική περιοχή της Αλαμπάμα ενώ βρίσκονται στο ταξίδι της επιστροφής τους προς το κολέγιο για να συνεχίζουν τις σπουδές τους. Έτσι κάποιος ξάδερφος του ενός από τους δύο, ένας άπειρος, φωνακλάς δικηγόρος ασυνήθιστος στους κανόνες και τους τρόπους του νότου, πηγαίνει για να τους υπερασπιστεί.

A.K.A. / Το Ξαδελφάκι μου ο Βίνι (Gre)

Dir / Jonathan Lynn

Act / Joe Pesci, Marisa Tomei, Ralph Macchio, Mitchell Whitfield, Fred Gwynne, Lane Smith

Ναι το ομολογώ! 

Είμαι μανιακός με τις ταινίες που έχουν ως κεντρικό θέμα δικαστικές διαμάχες. Αυτό που λέμε και στα μέρη μου “Courtroom Drama”. Έχω σχεδόν δει οτιδήποτε υπάρχει εκεί έξω σχετικό με το μικρό μου φετίχ. Μέχρι που έφτασα τελευταία να βλέπω και τη μαλακισμένη σειρά που λέγεται “Suits” και η οποία στο δεύτερο της κύκλο καταλήγει να μοιάζει με τα «Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χίλς» μετά τις αλλαξοκωλιές των βασικών πρωταγωνιστών (Η Μπρέντα πήδηξε τον Μπράντον που πηδούσε την Κέλλυ, που γούσταρε τον Ντίλαν που πηδούσε ότι ανέπνεε…και πάει λέγοντας). Όταν λοιπόν φτάνεις στο σημείο για να πάρεις τη δόση σου, να παρακολουθείς σαπουνόπερες καταλαβαίνεις σύντροφε τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του Τρελοπιερότου.

Το «My Cousin Vinny” σίγουρα δεν είναι του επιπέδου των τιτάνων του είδους, όπως λόγου χάρη του «12 Angry men” αλλά του αξίζει μια ειδική μνεία. Ο σκηνοθέτης Jonathan Lynn έχει πτυχίο στα νομικά και έτσι υπό την επίβλεψη του, το φιλμ είναι απολύτως αληθοφανές.

Σίγουρα επίσης υπάρχει μέσα στον πυρήνα της ταινίας η σάπια μυρωδιά της δεκαετίας του ’90 που σου γαργαλάει με νοσταλγικό τρόπο τη μύτη, όπως θα συνέβαινε με το χυμό «Φλώρινα» τα Δρακουλίνια, τον κώλο της δεσποινίδος Σιμένα, τα στητά βυζάκια της Laura Ingalls Wilder από το «Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι» και όποια άλλη μαλακία αγαπούσες μικρούλης, πριν ακόμη χαθείς στα ονειρικά μονοπάτια του έρωτα παρέα με την πρώτη σου μεγάλη αγάπη (και παντοτινή) που δεν ήταν άλλη από τη δεξιά σου παλάμη.

Η ιστορία ξεκινάει με τη σύλληψη του μαλάκα του Ralph “Karate Kid” Macchio και του φίλου του, τον οποίο υποδύεται ο Mitchell Whitfield, για τη δολοφονία ενός μαγαζάτορα σε κάποιο κωλομάγαζο της Alabama.

Επειδή όμως λεφτά δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα για να προσλάβουν κάποιον αξιοπρεπή δικηγόρο, η μάνα του Bill Gambini (Karate Kid) ρίχνει στο τραπέζι το όνομα του Cousin Vinny.

Έτσι λοιπόν καταφθάνει στο νότο ο Vinny με το γκομενάκι του Mona Lisa Vito για να τους υπερασπιστεί. Ο Joe Pesci που υποδύεται τον Vinny είναι τρελή μπουγελόφατσα και τεράστιος κωμικός. Η Marisa Tomei γαμάει μόνο που υπάρχει. Είναι λες και έχει βγει από βίντεοκλιπ των Motley Crue και είναι η ιδανική γυναίκα για τον Pesci.

Ο Vinny λοιπόν αφού παλεύει με την ανικανότητα του, ξεκινά να μαζεύει στοιχεία για να σώσει το ξαδερφάκι του και το μαλάκα το φίλο του.

Κανονικά τώρα που το σκέφτομαι τον πανίβλάκα τον Macchio θα έπρεπε να τον αφήσει να σαπίσει στις φυλακές της Alabama η ακόμη και να καβαλήσει την αστραπή πάνω στην ηλεκτρική καρέκλα, μόνο και μόνο για το ρόλο του ως μαθητής του Miyagi (Καταραμένε Pat Morita!). Δε γαμιέται όμως.

Πάντως το εντελώς άκυρο στην ταινία είναι ότι δεν εμφανίζεται κανένας από τις οικογένειες των δυο κατηγορουμένων στην Alabama. Τι στο καλό συμβαίνει τέλος πάντων στα μυαλά των ρεπουμπλικάνων; Είναι δυνατόν ο γιός σου να κινδυνεύει με ισόβια κάθειρξη η ακόμη και εκτέλεση και εσύ να τρως ήρεμος Marshmallows στο σπίτι σου στο New York; 

Φαντάζομαι τη στιγμή που ο Bill Gambini ανακοινώνει στη μάνα του ότι βρίσκεται στην ψειρού με το φίλο του και μερικούς μαύρους με πούτσες στο μέγεθος της Νιγηρίας, αυτή να κλείνει το τηλέφωνο και να ακούγεται η φωνή του πατέρα από το μέσα δωμάτιο «Ποιος ήταν αγάπη μου»; Και να απαντάει η μάνα «Ο γιόκας σου, ήταν. Είναι στη φυλακή με το φίλο του κατηγορούμενος για δολοφονία. Α και πριν από αυτόν τηλεφώνησε ο Dean. Μας περιμένει με την Christie σε μισή ώρα στο σπίτι τους για Barbecue. Μωρό μου τι να φορέσω»;

Γαμώ τον Bush, τον Nixon και τα Burger King! Αμερικάνικες οικογένειες! Πφφφφ. Ας το κλείσουμε  όμως γιατί παρασύρομαι και γράφω πίπες.

Όπως και να έχει το «My Cousin Vinny” είναι μια ταινία που βλέπεται ευχάριστα, έως πολύ ευχάριστα εάν γουστάρεις “Law Movies”.

Οπότε πήγαινε στο κοντινότερο Broadcast Store κάνε κωλοδάχτυλο στον υπάλληλο και μετά κατέβασε το ταινιόνι από το Pirate Bay η το Isohunt. Μην ξεχνάς άλλωστε ότι η πειρατεία σκοτώνει τον κεφαλαιοκράτη.

Just Kidding…

2.8 / 5

Alternative Title: Sweet Court of Alabama

Alternative Soundtrack: Free Bird - Lynyrd Skynyrd 

Tags: Suits, Miyagi, Law, Νιγηρία, Δρακουλίνια, Ρεπουμπλικάνοι

Σου Άρεσε: Νοσταλγός του Rock n' Roll, των '90s και γενικά ένα παλιοτόμαρο του κερατά. Επίσης μας τα έχεις κάνει πατάτες Νευροκοπίου με την αγάπη σου για τον Grisham και ότι μαλακία έχει να κάνει με δικαστήρια. Ψόφα. Στην τελική αν ψήνεσαι τόσο για Courtroom Drama's, πήγαινε και σκότωσε ένα ανυποψίαστο παιδάκι στη παιδική χαρά της γειτονίας σου και ύστερα προσέλαβε τον Κούγια να σε υπερασπιστεί. Εάν κερδίσεις τη δίκη αυτοκτόνησε όσο πιο γρήγορα γίνεται, εάν χάσεις πάρε μαζί σου γλυκερίνη για αρχή και δώσε μερικά φράγκα για λεύκανση κωλοτρυπίδας. Nobody Likes it Dirty even the Albanian Convicts…

Δεν σου Άρεσε: Κοίτα. Θα μπορούσα να δικαιολογήσω μια απέχθεια για κάποιο Art Film που έχω υμνήσει. Παρόλα αυτά το «My Cousin Vinny” έχει ότι ποθεί ένας κάγκουρας σαν και εσένα. Τον “Karate Kid” για πρωταγωνιστή, το μωράκι που ακούει στο όνομα Marisa Tomei σε κοντινά πλάνα η ακόμη και την ασχημόφατσα του Joe Pesci που μοιάζει με μανάβη από το Μενίδι και που σου θυμίζει τον πιο όμορφο άντρα που έχει βγάλει η οικογένεια σου, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον θείο σου τον Κώστα που τον τελευταίο καιρό έκλεισε το κρεοπωλείο και πλέον βγάζει το ψωμί του κάνοντας πιάτσα ως αποτυχημένο τραβεστί με το όνομα Ursula στα σοκάκια της Συγγρού.

Το γεγονός λοιπόν ότι δεν σου άρεσε η ταινία μόνο ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει και το οποίο εξηγείται με δύο εύηχες λεξούλες: ΣΥΝΔΡΟΜΟ DOWN!!!

 Κάνε μας λοιπόν τη χάρη και μην ξανασχοληθείς με τον κινηματογράφο. Το μπιλιαρδάδικο της γειτονιάς είναι μια χαρά σημείο για να ξεδιπλώσεις την κουλτούρα σου. Παλιοχλεμπούρι….

Απευθύνεται: 1. Σε νοσταλγούς των ‘90s 2. Σε όσους έβλεπαν “Disney Club” για να μπανίσουν την Καρολίνα όταν έσκυβε για να μαζέψει το τόπι, δίπλα από το Λυκούργο 3. Στο Λυκούργο 4. Σε περιθωριακούς που έχουν για καλύτερο τους φίλο, ένα μπουκάλι "Absolut” 5. Σε εμένα.

PieRRot Le Fou