10 SONGS FOR PIERROT

Δέκα τραγούδια από ισάριθμες ταινίες της χιλιετίας που διανύουμε..Μοναδικά κριτήριά είναι να είναι υποτονικά, να μου θυμίζουν όταν τα ακούω τις συγκεκριμένες ταινίες και φυσικά να τα γουστάρω.Γιατί οι αναμνήσεις από μια ταινία πολλές φορές περικλείονται σε λίγες νότες...Η σειρά είναι αξιολογική, ξεκινώντας από το 10...

10. Your Hand in Mine (Explosions in the Sky)

FRIDAY NIGHT LIGHTS (2004)

Η περηφάνια μιας μικρής πόλης μέσω της επιτυχίας μιας ομάδας Ράγκμπι.

Οι περίπλοκες σχέσεις, η απογοήτευση, το ιδανικό και τα εξιλαστήρια θύματα. Η επαρχία που πνίγεται στη σκόνη και στο αλκοόλ. 

Μόνο οι προβολείς της Παρασκευής δίνουν νόημα σε τούτο το μικρόκοσμο.

Post Rock "χαλί" από τους μαγικούς Explosions in the Sky χωρίς λόγια όπως συμβαίνει συνήθως στο είδος. 

Ανεβάζει επίπεδο μια μέτρια ταινία.

9. Midnight Radio (Stephen Trask)

HEDWIG AND THE ANGRY INCH (2001)

"...And you're shining like the brightest stars
a transmission on the midnight radio..."

Από τη μία το "φυσιολογικό" και από την άλλη η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, που κρίνεται ως τέτοια με αφελείς στατιστικές από τους αυτοαποκαλούμενους ως αντιπροσώπους του κοινού καλού.
Μερικές φορές τα στεγανά σπάνε μόνο με αίμα και συνεχή προσπάθεια ενάντια στο ρεύμα.
Όχι δεν πρόκειται μόνο για τη δαιμονοποίηση στο δικαίωμα του σεξουαλικού αυτοπροσδιορισμού.
Μιλάει για κάθε τι διαφορετικό που ο όχλος ζητάει να καεί στην πυρά, από ένα καπρίτσιο η από αγνό φθόνο...
Χωρίς να βλέπει το καρφί στο δικό του μάτι...

8. Think you can Wait (The National)

WIN WIN (2011)

Η ανάγκη της πίστης στις ανθρώπινες σχέσεις. Η δεύτερη ευκαιρία και το καλωσόρισμα σε μια νέα αρχή δεν θα πρέπει μόνο να ζητείται αλλά και να δίνεται.

Τότε ίσως να κερδίσουν όλες οι πλευρές. Κανείς δεν γεννήθηκε ούτε θα φύγει τέλειος.

Η συμπαθητική φυσιογνωμία του Giammati. Μια χαμένη ψυχή...και ένα τραγούδι που θυμίζει Springsteen...εκεί λίγο πριν τους τίτλους τέλους....

"...We've been running a sleepless night

Been away from the baby far too long

We've been holding a good night gone

We've been loosing our exits one by one..."

7. Heroes (David Bowie)
THE PERKS OF BEING A WALLFLOWER (2012)

"Υπάρχει γύρω μου τόσο πολύς πόνος και δεν μπορώ να βρω τον τρόπο ώστε να μην τον προσέχω και να μην με επηρεάζει"
Η εφηβική επανάσταση και η ανάγκη για νέα μονοπάτια την στιγμή που οι ήδη χαραγμένες λεωφόροι είναι μπουχτισμένες από αφελείς κοινωνούς των "πρέπει".
Το περιθώριο αντέχεται από λίγους και όχι δίχως συνεχείς μάχες.
Είναι ένας πόλεμος που μαίνεται απέναντι στο ωμό μίσος.
Τα δώρα όμως αυτής της επιλογής είναι πολλά και ίσως έχουν να κάνουν με μια πιο αληθινή προσέγγιση της ίδιας της ύπαρξης.

Μια πιο βαθιά ματιά στο περιβάλλον και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Ο Charlie, ο Patrick και η Sam, μια νύχτα στο φορτηγάκι και με τη φωνή του Bowie να σπρώχνει το νου σε ξεχασμένα μονοπάτια και να προετοιμάζει για μια άλλη ζωή μετά το τέλος του τούνελ...
"...Though nothing, will keep us together 
we could steal time

just for one day..."

6. St. John the Gambler (Townes Van Sand)
IN BRUGES (2008)

Στα σοκάκια του Μπρίζ δυο επαγγελματίες δολοφόνοι.
Φαίνεται απλοϊκό αλλά είναι σχεδόν σάπιο όλο αυτό το φιλμ.
Οι εσωτερικές συγκρούσεις με μια ηθική που έχει απωθηθεί σε υγρές σκοτεινές γωνίες και τη συνήθεια που δεν δείχνει έλεος.
Το παρελθόν που σε κυνηγάει μέχρι τέλους όπως το παρελθόν της πόλης...
Μιας ήσυχης βελγικής πόλης...
Στο τέμπο του ξεχασμένου Townes Van Sand...
"...For the hills cannot hold back my sorrow forever
And dead men lay deep 'round the door
The only salvation that's mine for the asking
So mother, think on me no more..."

5. From Death to Birth (Pagoda)

LAST DAYS (2005)

Ένα σκιάχτρο με τη μορφή του Cobain. 

Κραδαίνει την κιθάρα του σαν να είναι η τελευταία κλωστή που τον ενώνει με την θνητότητα. 

Ο δρόμος που οδηγεί σε αδιέξοδα, μέσα από την θολούρα της πρέζας και των ψυχοτρόπων.

Τρεις συγχορδίες φόρος τιμής στο ισχνό είδωλο του grudge του Seattle. 

Χωρίς φώτα και προβολείς, χωρίς λαό, μόνο τα καλώδια ο ενισχυτής, η κιθάρα όλα αυτά που θα έπρεπε να συμβούν και τελικά δεν συνέβησαν, διανθισμένα με μια φωνή που σιγοσβήνει από αγωνία και θλίψη...

"Pucker the sour

Sugar sweet Weather

Blows through the Trees

Swims through our Seas

Fly's through the last gasp we left

on this Earth..."

4. Long Nights (Eddie Vedder)
INTO THE WILD (2007)

Οι διδαχές του Thoreau.
Μια δοκιμή στα όρια του ίδιου μας του εαυτού με μια ροχάλα στο πρόσωπο του συντηρητισμού.
Η φύση που μας φέρνει μια ιδέα πιο κοντά στο αληθινό μας πρόσωπο, με την περσόνα παρατημένη να σαπίσει στην άκρη ενός δρόμου.

Το γρέζι στη φωνή του Vedder με μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ.
Όταν διαταράσσεις τις προτεραιότητες των "πρέπει" της επίπλαστης ηθικής είσαι παρίας και εχθρός, για όλους αυτούς που κουρδίζονται πριν ξεκινήσουν την μέρα τους....
"...Have no fear, for when i'm alone
I'll be better off, than i was before..."
Οι πρώτοι στίχοι δίνουν το έναυσμα...
(Walden)

3. The Ground Beneath her Feet (U2)

THE MILLION DOLLAR HOTEL (2000)

Tom και Eloise. 

Ορφέας και Ευρυδίκη.

Δυο βασανισμένες ψυχές, σιγοψιθυρίζουν στα δωμάτια και στους διαδρόμους ενός παλιού ξενοδοχείου. Ένας αστυνομικός που προσπαθεί να εξιχνιάσει έναν θάνατο. 

Ο έρωτας στους στενούς διαδρόμους μπερδεμένων μυαλών που μπλέκονται κολλημένα σε εμβρυακή στάση.

Το τρεμάμενο νέον φως σε ανοιχτά παντζούρια μέσα από τα μάτια του Wenders.

Τα θολά τσιμεντένια τοπία σε μια μικρή γωνία της μεγαλούπολης.

Και τέλος το μεγάλο σάλτο...χωρίς φτερά, αντάμα με τον πένθιμο ήχο μιας κιθάρας που μπαίνει τη στιγμή που ο Tom πατάει το πόδι του στο τελευταίο μουσικό μέτρο.

Η πτώση που μοιάζει με ελευθερία...

"...Go lightly down your darkened way

Go lightly underground..."

Σε στίχους του Salman Rushdie. 

Ένα από τα αγαπημένα μου soundtrack ever...

2. Mad World (Gary Jules)

DONNIE DARKO (2001)

Μια ξεχασμένη επαρχιακή πόλη.
Ένας έφηβος σε μια μάταια δίνη επαναλαμβανόμενων μοτίβων που κάποια στιγμή σκάνε για να του δείξουν το σκοτάδι. 
Ένας κούνελος ως μοναδική παρουσία στους διαδρόμους του μυαλού του και έπειτα...οι δολοφονίες, το γκροτέσκο και οι μαύρες τρύπες.
Όταν είσαι τρίγωνο δύσκολα ταιριάζεις σε κυκλικές οπές...κι αν σε σπρώξουν θα σπάσεις...
Ο χρόνος που δεν υφίσταται και όλα αυτά με τους στίχους που βγαίνουν από το στόμα του Gary Jules να σου καρφώνονται όλο και βαθύτερα.
"...The dreams in which i''m dying are the best i've ever had..."

1. I've Seen it All (Bjork)
DANCER IN THE DARK (2000)

Ένα ξωτικό με μορφή ανθρώπου όπως είναι η Bjork κάτω από τις οδηγίες του Trier.
Musical της εργατικής τάξης, της μετανάστευσης και της ένδειας.
Των προσδοκιών και των ονείρων που στοιχειώνουν την ύπαρξη μας για να καταλήξουμε όσο ανικανοποίητοι ήμασταν και στις απαρχές του ταξιδιού.
Και το σκοτάδι που πέφτει λόγω της τύφλωσης πονάει περισσότερο καθότι έρχονται μαζί και εκείνες οι λεπτές στιγμές ενόρασης για όλα όσα χάνονται και τα οποία ήταν σημαντικότερα αυτών που ποτέ δεν είδαμε.
Έτσι η διαπίστωση ότι έχουμε δει τα πάντα και ποτέ δεν χρειαζόμασταν τα περισσότερα που άπληστα ζητούσε το μυαλό μας για να ξεδιψάσει αποτελεί έναν θρίαμβο πάνω στην ίδια τη ζωή...
Μόνο που λίγοι είναι αυτοί που την γεύονται...και τους οποίους οι ηττημένοι φθονούν γιατί όταν ο καθρέφτης απέναντι είναι πεντακάθαρος τότε η πραγματική φύση τους αντικατοπτρίζεται πλήρως σε ένα άσχημο είδωλο...
"...I've seen what i choose, and i've seen what i need
and that is enough, to want more would be greed..."

PieRRot Le Fou