Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

iL CoNfORmiStA (1970)


Plot: Ένας άνδρας με αδύναμο χαρακτήρα στρατολογείται από τη φασιστική μυστική αστυνομία και στέλνεται σε αποστολή στο Παρίσι για να δολοφονήσει ένα πρώην καθηγητή του, που είναι πολιτικός πρόσφυγας. 

A.K.A. / The Conformist (Eng), Ο Κονφορμίστας (Gre)
Dir / Bernardo Bertolucci
Act / Jean-Louis Trintignant, Stefania Sandrelli, Gastone Moschin, Enzo Tarascio, Dominique Sanda

Δυσκολεύομαι να θυμηθώ μια πραγματικά μεγάλη ταινία του Bertolucci. 
(Άντε ίσως το Ταγκό του Brando στον κώλο της Maria Schneider).
Ο τυπάς είναι απίστευτος σκηνοθέτης (μιλώντας τεχνικά) και για να μπούμε γρήγορα στο ζουμί, το "Il Conformista" έχει μαγικές σκηνές, με εκπληκτική δουλειά στο φωτισμό και στην ατμόσφαιρα που θέλει να περάσει. 
Παρόλα αυτά θυμίζει μια πολύ όμορφη και καλοντυμένη Χιονάτη που αποδεικνύεται κόκκινο-σκροφίτσα.
Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Alberto Moravia ο οποίος το εξέδωσε στα 1951, το φιλμ ουσιαστικά μας διηγείται την πορεία του Marcelo Clerici (Jean-Louis Trintignant) στην φασιστική Ιταλία και μέχρι την αποκαθήλωση του Mussolini τον Ιούλη του '43 και την τοποθέτηση του Pietro Badoglio στην πρωθυπουργία των μακαρονάδων. 
Ο Moravia φανερά επηρεασμένος στο εν λόγω βιβλίο του από τις διδαχές του στρουμφο-ψώλη Wilhelm Reich περί συνδέσεως της καταπιεσμένης σεξουαλικότητας και ιδιαιτέρως ομοφυλοφυλικών τάσεων με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός, προσπαθεί να σκιαγραφήσει έναν χαρακτήρα που απωθεί αυτές τις τάσεις για να καταλήξει να γίνει ακόλουθος και πιόνι, στα χέρια της μυστικής αστυνομίας του καθεστώτος. 
Ως εδώ καλά.
Όμως ο 29χρονος τότε Bertolucci φαίνεται πως έδωσε μεγαλύτερο βάρος στο να φτιάξει μια άρτια τεχνικά ταινία που θα υμνηθεί από τους κριτικούς, παρά να βουτήξει στα βαθιά νερά του έργου που προσπάθησε να διαχειριστεί. 
Απολύτως φυσιολογικό για έναν νεαρό και φιλόδοξο σκηνοθέτη αλλά μην μου πρήζετε τα παπάρια βαφτίζοντας τούτο το φιλμ αριστούργημα.
Καταραμένε Χαγιάτε!
Σίγουρα μια πού μπερδεμένη εποχή για την Ιταλία, την οποία προσπαθεί να περάσει ο Bertolucci ωστόσο δεν προχωράει πολύ περισσότερο.
Καλογυρισμένο ταινιόνι που αξίζει κάποιος να δει ως ένα πανέμορφο δείγμα ποιητικής της κινηματογραφικής εικόνας και του cinemascope, που όμως μαδάει παπαρούνες σεναριακά.
Σουτιέν...

2.8 / 5.0

PieRRot Le Fou


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου